Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΝΟΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΜΕ ΑΛΛΑΓΜΕΝΟ Ι


Είμαι και εγώ ένας από τα πολλά άτομα τα οποία έχουν κάνει αίτηση αλλαγής Ι μετά την θητεία τους. Όταν παρουσιάστηκα οι στρατιωτικοί Ιατροί με έκριναν Ι2 ένοπλο λόγω οφθαλμολογικού προβλήματος. Η ηλικία μου τότε ήταν 20 ετών και δεν μπορούσα να κάνω εγχείρηση, λόγω μη ωρίμανσης των οφθαλμών μου, καθώς έπρεπε να κλείσω τα 21 έτη. Αμέσως μετά την απόλυση μου από τον στρατό έκανα επέμβαση LASER. Το 2003 με έκριναν ικανό οι ιατροί της Πυροσβεστικής αφού πρώτα έλεγξαν τον ιατρικό μου φάκελο και τις γνωματεύσεις των Δημόσιων Νοσοκομείων.

Πείτε μου τώρα πως κρίνομαι έκπτωτος σε ένα Σώμα που εργάζομαι για 10 συναπτά έτη;
Γιατί με άφησαν να εργάζομαι σε ένα Σώμα στο οποίο ήμουν εξ αρχής ανεπιθύμητος; Πώς είναι δυνατόν να μου συμπεριφέρονται κάποιοι σαν να είμαι σκουπίδι από την στιγμή που έχω δώσει ψυχή και σώματι για αυτό το λειτούργημα;
Θέλω να μου πείτε τι ήμουν για εσάς όλα αυτά τα χρόνια; Μήπως ήμουν ένας είλωτας τον οποίο απομυζούσατε και εκμεταλλευόσασταν όλο αυτό το διάστημα;
Μήπως ποτέ δεν θέλατε την ενσωμάτωση μας στο Σώμα και τώρα πάνω στην «αναμπουμπούλα» εκμεταλλεύεστε τις καταστάσεις που δημιουργούνται να «χτυπήσετε» το θεσμό μας και όλα αυτά που με τόσους αγώνες έχουμε κερδίσει;
Μήπως βρήκατε συμμάχους στους κόλπους μας τους οποίους «βοηθάτε» εσκεμμένα για τα δικά σας συμφέροντα;
Νομίζετε δεν γνωρίζουμε, πλέον όλοι, ότι χτυπάτε τα αλλαγμένα Ι σκοπεύοντας όμως όλη την προκήρυξη;
Χμμμ γιατί άραγε;
Μήπως γιατί εμείς κερδίσαμε έναν τόσο μεγάλο άθλο ενάντια σε πολιτικές και ενδοϋπηρεσιακές σκοπιμότητες ενώ άλλοι όχι;
Τις λεπτομέρειες τις αφήνω να τις σκεφτείτε μόνοι σας!!!

Όσο για εσάς «αγαπητοί» συνάδελφοι εσείς επιλέξατε την απομόνωση όχι εμείς.
Εσείς διαλέξατε να μας πολεμήσετε όχι εμείς. Εσείς θελήσατε να περάσετε τον Ρουβίκωνα την ώρα πολλοί από εμάς προσπαθούσαμε να σκεφτούμε λύσεις και οργάνωση αγωνιστικών κινητοποιήσεων για την γρηγορότερη απορρόφηση όλων των επιλαχόντων αυτού του διαγωνισμού. Κρίμα που οι περισσότεροι από εσάς βρήκατε την «Ρώμη» μας έτοιμη και τώρα θέλετε να κατατροπώσετε αυτούς που πάλεψαν χρόνια για την οικοδόμηση της. Μην περιμένετε όμως να την εγκαταλείψω και να φύγω σαν τον Πομπήιο τον Μέγα, για να βρω τον «θάνατο – απόλυση» κάποια στιγμή στο μέλλον. Θα μείνω να υπερασπιστώ τα ιδανικά μου, να έχω τα ίδια εργασιακά δικαιώματα χωρίς στιγματισμό και προκαταλήψεις. Ο δικός σας κύβος έχει ριφθεί, ο δικός μου ακόμη όχι!!!!!


Ευχαριστώ