ΑΝΑΔΗΜΟΣΊΕΥΣΗ ΑΠΟ : http://sed-hellas.blogspot.gr/
Ας πούμε και ένα παραμύθι με πραγματικά γεγονότα.
Ας ασχοληθούμε και λίγο με την περιβόητη ένωση πενταετών γιατί πετάνε και αυτοί τα καρφάκια τους προς το σωματείο μας. Τελικά δεν ξέρουμε από πού να φυλαχτούμε. Είναι ώρα να ξεκινήσουμε το παραμύθι μας... Κάποτε υπήρχε ένα σωματείο συμβασιούχων Θεσσαλίας που εκπροσωπούσε έναν σημαντικό αριθμό συμβασιούχων στο περίπου 270 μέλη αν είναι ακριβές τα στοιχεία. Αυτά τα μέλη τα εκπροσωπούσαν ο κύριος Αποστολάκης και ο κύριος Βαγγελάκης, καμία φορά άλλαζαν κι άλας, πότε ο ένας πρόεδρος, πότε ο άλλος, τέλος πάντων ο καιρός περνούσε όλα καλά και ωραία οι συνδρομές παρακρατούνταν κανονικά έπαιρναν 55€ από κάθε μέλος τα 15€ τα έδιναν στον παππού και στην γιαγιά και τα υπόλοιπα 40€ παρέμεναν στο σωματείο Θεσσαλίας. Δηλαδή, αν κάνουμε τον υπολογισμό έπαιρναν κάθε αντιπυρική περίοδο σύνολο 10800€ που τα διαχειρίζονταν ο Αποστολάκης και ο Βαγγελάκης!!! Όλα αυτά τα χρόνια πήγαιναν όλα μέλι γάλα, εμείς τα μέλη πληρώναμε και εκείνοι περνούσαν καλά, κανένα πρόβλημα αφού νομίζαμε ότι όταν θα φτάναμε στην πηγή θα πίναμε όλοι νερό, σκεφτόμασταν και λέγαμε χαλάλι τους. Έλα όμως που η στιγμή που φτάσαμε στην πηγή για να πιούμε νερό έφτασε και τι εννοώ έφτασε, κατορθώσαμε με έναν αγώνα πολλών ετών από 5500 συμβασιούχους να βγει ένας νομός που θα αποκαθιστούσε μετά από τόσα χρόνια τους 3400 συμβασιούχους. Τότε ο Αποστολάκης και ο Βαγγελάκης και οι λοιποί αποφάσισαν να πάρουν τις τύχες τον υπόλοιπο αριθμό συναδέλφων που έμεναν εκτός ρύθμισης στα χέρια τους, έπρεπε δηλαδή να αποφασίσουν για της ζωές των 2000 συναδέλφων που έμεναν εκτός ρύθμισης. Πάει καλά αποφάσισαν για μας, χωρίς εμάς. Τότε συστάθηκε μια επιτροπή στην βουλή, για να κάνουν τις προτάσεις τους τα σωματεία που εκπροσωπούσαν τους 5500 συμβασιούχους. Εμείς είχαμε μυριστεί που πάει το θέμα, περνάμε τον Αποστολάκη και τον Βαγγελάκη τηλέφωνο και τους λέγαμε κοιτάξτε προσπαθήστε γιατί υπάρχουν και μέλη του σωματείου σας κι όπως φαίνεται θα τους πετάξουν απέξω. Τότε ο δε Αποστολάκης μας έλεγε δεν μας αφήνει ο παππούς και η γιαγιά να μπούμε στην βουλή να κάνουμε της προτάσεις σαν σωματείο και έχουμε πρόβλημα σαν σωματείο Θεσσαλίας, ο δε Βαγγελάκης τον περνάμε τηλέφωνο και μας έλεγε μην αγχώνεστε παιδιά, δεν τελείωσε ακόμα τίποτα όλα παίζονται ακόμα, έχουμε κάνει κουμάντο για όλους. Είχαν μπερδευτεί όμως τότε ο Αποστολάκης και ο Βαγγελάκης και μας κορόιδευαν. Ήθελαν να μας πουν εμείς παλεύουμε να είμαστε μέσα κι από τα μέλη μας όσοι μπουν μπήκαν. Το καταλάβαμε εμείς ότι ήθελαν να κάνουν αυτό το πράγμα, αρχίσαμε να ψάχνουμε που ήταν τότε ο Αποστολάκης, ήταν μέσα στη βουλή ή ήταν έξω από την βουλή όπως μας έλεγε. Τελικά ο Αποστολάκης ήταν μέσα στην βουλή, έλεγε ΨΕΜΑΤΑ στα πρόβατα του και το μόνο που τον ένοιαζε τον Αποστολάκη, ήταν να παλεύει να είναι μέσα εκείνος και οι όμοιοι του. Τελικά ψηφίστηκε ο νόμος ξήλωναν κι έραβαν όλη νύχτα αποφάσισαν ποιους θα πετάξουν στον καιάδα κι όπως καταλαβαίνεται ο κύβος είχε πλέον ριφθεί. Μετά το πούλημα και το δούλεμα που φάγαμε όλο το διάστημα που ξήλωναν κι έραβαν ποιον να πετάξουν στον καιάδα, ο Αποστολάκης και ο Βαγγελάκης γύρισαν στα σπίτια τους νικητές αφού εξασφάλισαν την θέση τους σαν πενταετούς υποχρέωσης . Κάποια μέλη από αυτά που πούλησαν τους περίμεναν για να ζητήσουν τον λόγο και να ζητήσουν εξηγήσεις, τελικά δέχτηκαν να συναντηθούν μαζί τους και τι νομίζετε ότι τους απάντησαν συνάδελφοι; Απάντησε ο Βαγγελάκης δυστυχώς κρεμάτε το πηλήκιο δεν άνοιξε η πόρτα της πυροσβεστικής για σας, θα ανοίξει κάπου αλλού. Ο δε Αποστολάκης απάντησε ότι συνάδελφοι ότι κάναμε για σας κάναμε, σας ευχαριστούμε που τρεχάτε τόσα χρόνια για να βολευτούμε και να μας ντύσετε πενταετείς, το μόνο που μπορώ να κάνω εγώ τώρα για σας, είναι να σας δώσω 600€ από το ταμείο του σωματείου για να ξεκινήσετε από την αρχή, να κάνετε δικό σας σωματείο μήπως και καταφέρεται να μην μείνετε συμβασιούχοι για μια ζωή. Βλέπεται ο Αποστολάκης ήταν πιο γενναιόδωρος από τον Βαγγελάκη.. Τέλος πάντων είπαμε ότι είπαμε φεύγοντας από το γραφείο γιατί βλέπεται διατηρούσαν και γραφείο οι κύριοι, κάναμε μια ευχή, να μας επίτρεψε να μην σας την αποκαλύψουμε γιατί είναι κακιά ευχούλα κι αν την μαρτυρήσουμε μπορεί να μην πιάσει. Ο καιρός πέρασε ο Αποστολάκης και ο Βαγγελάκης ορκίστηκαν πενταετείς πυροσβέστες, τελείωσε, κατάφεραν αυτό που θελαν τόσα χρόνια. Έλα όμως που δεν στάθηκαν μόνο σε αυτό, τι έκαναν, άρχισαν να ψάχνονται να φτάσουν πιο ψηλά, τη εννοώ πιο ψηλά, επειδή είχαν τσακωθεί με τον παππού και την γιαγιά κοιτούσαν να πετάξουν από τον θρόνο τον παππού και την γιαγιά για να ανέβουν εκείνοι και να εκπροσωπούν τους πενταετούς. Δεν τους έβγαινε όμως και σκέφτηκαν μετά να μαζέψουν υπογραφές να κάνουν μια ένωση . Έτσι ξεκίνησαν, τους βγήκε η ένωση γιατί τόσα χρόνια ο παππούς και η γιαγιά είχαν αποκτήσει πολλούς εχθρούς και τους βόλεψε παρά πολύ τον Αποστολάκη, τον Βαγγελάκη και τους ομοίους του. Τελικά έγινε η ένωση, την δούλεψαν πονηρά, δεν πήρε κανένας χαμπάρι, όταν όμως πήρε χαμπάρι ο παππούς και η γιαγιά ήταν πλέον αργά, η ένωση πήρε τον δρόμο της, είχαν μείνει και μερικά πρόβατα που συνέχιζαν να τους πιστεύουν και όλα καλά, όλα ωραία. Έλα όμως που ο Αποστολάκης έπρεπε να καλέσει όλα τα μέλη από το πρώην σωματείο συμβασιούχων να τους ανακοινώσει ότι εγώ παιδιά ετοιμάζομαι να σας πουλήσω ακόμα μια φορά, αυτή την φορά όμως θέλω να το κάνω νόμιμα. Έπρεπε ο Αποστολάκης να παραδώσει το σωματείο τον συμβασιούχων, στους συμβασιούχους που είχε πουλήσει και είχαν μείνει εκτός ρύθμισης για να συνεχίσουν το έργο τους. Έπρεπε να τους παραδώσει το ταμείο του σωματείου, δηλαδή την προίκα που είχε αγοράσει με τα λεφτά που πλήρωναν τα μέλη του σωματείου τόσα χρόνια και όταν λέμε προίκα εννοούμε το άψυχο υλικό, τεχνολογικό υλικό κ.τ.λ. Αντί αυτού τι έκανα ο Αποστολάκης και ο Βαγγελάκης; Και μας πέταξαν στον δρόμο, και το ταμείο του σωματείου που τόσα χρόνια πληρώναμε μας πήραν, και την προίκα του σωματείου μας πήραν που και τώρα όλα αυτά τα χρησιμοποιούν για την ένωση που έφτιαξαν.
Και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς παλεύουμε να επιβιώσουμε!!!!!
ΑΛΛΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΑΝ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΞΕΝΟΔΟΧΟ.
Η ΩΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΛΟΓΟΔΟΤΗΣΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΥΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΙΚΑ ΤΟΥ ΣΟΜΑΤΕΙΟΥ ΘΑ ΓΥΡΙΣΟΥΝ ΠΙΣΩ ΚΑΙ ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ΚΑΙ Η ΕΥΧΗ ΠΟΥ ΚΑΝΑΜΕ ΘΑ ΠΙΑΣΕΙ
ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΤΑ ΠΗΡΑΝ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΑΣ ΡΩΤΗΣΟΥΝ.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΊΕΥΣΗ ΑΠΟ : http://sed-hellas.blogspot.gr/
Ας πούμε και ένα παραμύθι με πραγματικά γεγονότα.
Ας ασχοληθούμε και λίγο με την περιβόητη ένωση πενταετών γιατί πετάνε και αυτοί τα καρφάκια τους προς το σωματείο μας. Τελικά δεν ξέρουμε από πού να φυλαχτούμε. Είναι ώρα να ξεκινήσουμε το παραμύθι μας... Κάποτε υπήρχε ένα σωματείο συμβασιούχων Θεσσαλίας που εκπροσωπούσε έναν σημαντικό αριθμό συμβασιούχων στο περίπου 270 μέλη αν είναι ακριβές τα στοιχεία. Αυτά τα μέλη τα εκπροσωπούσαν ο κύριος Αποστολάκης και ο κύριος Βαγγελάκης, καμία φορά άλλαζαν κι άλας, πότε ο ένας πρόεδρος, πότε ο άλλος, τέλος πάντων ο καιρός περνούσε όλα καλά και ωραία οι συνδρομές παρακρατούνταν κανονικά έπαιρναν 55€ από κάθε μέλος τα 15€ τα έδιναν στον παππού και στην γιαγιά και τα υπόλοιπα 40€ παρέμεναν στο σωματείο Θεσσαλίας. Δηλαδή, αν κάνουμε τον υπολογισμό έπαιρναν κάθε αντιπυρική περίοδο σύνολο 10800€ που τα διαχειρίζονταν ο Αποστολάκης και ο Βαγγελάκης!!! Όλα αυτά τα χρόνια πήγαιναν όλα μέλι γάλα, εμείς τα μέλη πληρώναμε και εκείνοι περνούσαν καλά, κανένα πρόβλημα αφού νομίζαμε ότι όταν θα φτάναμε στην πηγή θα πίναμε όλοι νερό, σκεφτόμασταν και λέγαμε χαλάλι τους. Έλα όμως που η στιγμή που φτάσαμε στην πηγή για να πιούμε νερό έφτασε και τι εννοώ έφτασε, κατορθώσαμε με έναν αγώνα πολλών ετών από 5500 συμβασιούχους να βγει ένας νομός που θα αποκαθιστούσε μετά από τόσα χρόνια τους 3400 συμβασιούχους. Τότε ο Αποστολάκης και ο Βαγγελάκης και οι λοιποί αποφάσισαν να πάρουν τις τύχες τον υπόλοιπο αριθμό συναδέλφων που έμεναν εκτός ρύθμισης στα χέρια τους, έπρεπε δηλαδή να αποφασίσουν για της ζωές των 2000 συναδέλφων που έμεναν εκτός ρύθμισης. Πάει καλά αποφάσισαν για μας, χωρίς εμάς. Τότε συστάθηκε μια επιτροπή στην βουλή, για να κάνουν τις προτάσεις τους τα σωματεία που εκπροσωπούσαν τους 5500 συμβασιούχους. Εμείς είχαμε μυριστεί που πάει το θέμα, περνάμε τον Αποστολάκη και τον Βαγγελάκη τηλέφωνο και τους λέγαμε κοιτάξτε προσπαθήστε γιατί υπάρχουν και μέλη του σωματείου σας κι όπως φαίνεται θα τους πετάξουν απέξω. Τότε ο δε Αποστολάκης μας έλεγε δεν μας αφήνει ο παππούς και η γιαγιά να μπούμε στην βουλή να κάνουμε της προτάσεις σαν σωματείο και έχουμε πρόβλημα σαν σωματείο Θεσσαλίας, ο δε Βαγγελάκης τον περνάμε τηλέφωνο και μας έλεγε μην αγχώνεστε παιδιά, δεν τελείωσε ακόμα τίποτα όλα παίζονται ακόμα, έχουμε κάνει κουμάντο για όλους. Είχαν μπερδευτεί όμως τότε ο Αποστολάκης και ο Βαγγελάκης και μας κορόιδευαν. Ήθελαν να μας πουν εμείς παλεύουμε να είμαστε μέσα κι από τα μέλη μας όσοι μπουν μπήκαν. Το καταλάβαμε εμείς ότι ήθελαν να κάνουν αυτό το πράγμα, αρχίσαμε να ψάχνουμε που ήταν τότε ο Αποστολάκης, ήταν μέσα στη βουλή ή ήταν έξω από την βουλή όπως μας έλεγε. Τελικά ο Αποστολάκης ήταν μέσα στην βουλή, έλεγε ΨΕΜΑΤΑ στα πρόβατα του και το μόνο που τον ένοιαζε τον Αποστολάκη, ήταν να παλεύει να είναι μέσα εκείνος και οι όμοιοι του. Τελικά ψηφίστηκε ο νόμος ξήλωναν κι έραβαν όλη νύχτα αποφάσισαν ποιους θα πετάξουν στον καιάδα κι όπως καταλαβαίνεται ο κύβος είχε πλέον ριφθεί. Μετά το πούλημα και το δούλεμα που φάγαμε όλο το διάστημα που ξήλωναν κι έραβαν ποιον να πετάξουν στον καιάδα, ο Αποστολάκης και ο Βαγγελάκης γύρισαν στα σπίτια τους νικητές αφού εξασφάλισαν την θέση τους σαν πενταετούς υποχρέωσης . Κάποια μέλη από αυτά που πούλησαν τους περίμεναν για να ζητήσουν τον λόγο και να ζητήσουν εξηγήσεις, τελικά δέχτηκαν να συναντηθούν μαζί τους και τι νομίζετε ότι τους απάντησαν συνάδελφοι; Απάντησε ο Βαγγελάκης δυστυχώς κρεμάτε το πηλήκιο δεν άνοιξε η πόρτα της πυροσβεστικής για σας, θα ανοίξει κάπου αλλού. Ο δε Αποστολάκης απάντησε ότι συνάδελφοι ότι κάναμε για σας κάναμε, σας ευχαριστούμε που τρεχάτε τόσα χρόνια για να βολευτούμε και να μας ντύσετε πενταετείς, το μόνο που μπορώ να κάνω εγώ τώρα για σας, είναι να σας δώσω 600€ από το ταμείο του σωματείου για να ξεκινήσετε από την αρχή, να κάνετε δικό σας σωματείο μήπως και καταφέρεται να μην μείνετε συμβασιούχοι για μια ζωή. Βλέπεται ο Αποστολάκης ήταν πιο γενναιόδωρος από τον Βαγγελάκη.. Τέλος πάντων είπαμε ότι είπαμε φεύγοντας από το γραφείο γιατί βλέπεται διατηρούσαν και γραφείο οι κύριοι, κάναμε μια ευχή, να μας επίτρεψε να μην σας την αποκαλύψουμε γιατί είναι κακιά ευχούλα κι αν την μαρτυρήσουμε μπορεί να μην πιάσει. Ο καιρός πέρασε ο Αποστολάκης και ο Βαγγελάκης ορκίστηκαν πενταετείς πυροσβέστες, τελείωσε, κατάφεραν αυτό που θελαν τόσα χρόνια. Έλα όμως που δεν στάθηκαν μόνο σε αυτό, τι έκαναν, άρχισαν να ψάχνονται να φτάσουν πιο ψηλά, τη εννοώ πιο ψηλά, επειδή είχαν τσακωθεί με τον παππού και την γιαγιά κοιτούσαν να πετάξουν από τον θρόνο τον παππού και την γιαγιά για να ανέβουν εκείνοι και να εκπροσωπούν τους πενταετούς. Δεν τους έβγαινε όμως και σκέφτηκαν μετά να μαζέψουν υπογραφές να κάνουν μια ένωση . Έτσι ξεκίνησαν, τους βγήκε η ένωση γιατί τόσα χρόνια ο παππούς και η γιαγιά είχαν αποκτήσει πολλούς εχθρούς και τους βόλεψε παρά πολύ τον Αποστολάκη, τον Βαγγελάκη και τους ομοίους του. Τελικά έγινε η ένωση, την δούλεψαν πονηρά, δεν πήρε κανένας χαμπάρι, όταν όμως πήρε χαμπάρι ο παππούς και η γιαγιά ήταν πλέον αργά, η ένωση πήρε τον δρόμο της, είχαν μείνει και μερικά πρόβατα που συνέχιζαν να τους πιστεύουν και όλα καλά, όλα ωραία. Έλα όμως που ο Αποστολάκης έπρεπε να καλέσει όλα τα μέλη από το πρώην σωματείο συμβασιούχων να τους ανακοινώσει ότι εγώ παιδιά ετοιμάζομαι να σας πουλήσω ακόμα μια φορά, αυτή την φορά όμως θέλω να το κάνω νόμιμα. Έπρεπε ο Αποστολάκης να παραδώσει το σωματείο τον συμβασιούχων, στους συμβασιούχους που είχε πουλήσει και είχαν μείνει εκτός ρύθμισης για να συνεχίσουν το έργο τους. Έπρεπε να τους παραδώσει το ταμείο του σωματείου, δηλαδή την προίκα που είχε αγοράσει με τα λεφτά που πλήρωναν τα μέλη του σωματείου τόσα χρόνια και όταν λέμε προίκα εννοούμε το άψυχο υλικό, τεχνολογικό υλικό κ.τ.λ. Αντί αυτού τι έκανα ο Αποστολάκης και ο Βαγγελάκης; Και μας πέταξαν στον δρόμο, και το ταμείο του σωματείου που τόσα χρόνια πληρώναμε μας πήραν, και την προίκα του σωματείου μας πήραν που και τώρα όλα αυτά τα χρησιμοποιούν για την ένωση που έφτιαξαν.
Και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς παλεύουμε να επιβιώσουμε!!!!!
ΑΛΛΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΑΝ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΞΕΝΟΔΟΧΟ.
Η ΩΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΛΟΓΟΔΟΤΗΣΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΥΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΙΚΑ ΤΟΥ ΣΟΜΑΤΕΙΟΥ ΘΑ ΓΥΡΙΣΟΥΝ ΠΙΣΩ ΚΑΙ ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ΚΑΙ Η ΕΥΧΗ ΠΟΥ ΚΑΝΑΜΕ ΘΑ ΠΙΑΣΕΙ
ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΤΑ ΠΗΡΑΝ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΑΣ ΡΩΤΗΣΟΥΝ.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΊΕΥΣΗ ΑΠΟ : http://sed-hellas.blogspot.gr/
